اختلال شخصیت ضداجتماعی

 

 

 

 

افراد مبتلا به این اختلال سابقه ای از اختلال سلوک در جوانی دارند و هم الگویی از بی مسئولیتی شدید و رفتارهای تهدید کننده از لحاظ اجتماعی که تا بزرگسالی ادامه می یابد.

این افراد ممکن است در یک زندان یا موسسه اصلاحی زندانی، یا در یک بیمارستان روانپزشکی بستری باشند.همچنین ممکن است به صورت سرپایی به کلینیک های خصوصی یا بالینی مراجعه کنند.اغلب انگیزه آنها منابع بیرونی یا فشارهای افراد دیگری برای تغییر آنهاست.

اختلال شخصیت ضداجتماعی از لحاظ اجتماعی موجب مشکلات بغرنجی می شود زیرا این اختلال نمایانگرالگویی از بی توجهی و تجاوز به حقوق دیگران است.

دیدگاه افرادی با این اختلال، دیدگاهی کاملا خودمحورانه است.آنها به صورت خطی می اندیشند و واکنش های دیگران را صرفا پس از پاسخگویی به امیال خود می توانند پیشبینی کنند.اعمال آنها بر اساس انتخاب های اجتماعی معقول نیست بلکه بر اساس محدودیت های شناختی خودشان است.

درمان هر یک از این انواع ” ضد اجتماعی” باید تغییرات ظریف و ابراز شده این اختلال و در عین حال عوامل تاثیرگذار در انگیزش و توانایی بیمار برای تغییر را در نظر بگیرد.