اختلال شخصیت نمایشی

 

این اختلال با هیجان پذیری و توجه طلبی مفرط مشخص می شود.این افراد در مورد جذابیت جسمی خود نگران هستند، اغلب اغواگرند و در صورتی که در کانون توجه قرار بگیرند احساس راحتی می کنند.احساسات آنها اغراق آمیز، بی ثبات و سطحی است.رفتار آنها عمدتا واکنشی و شدید است.از نظر هیجانی تهییج پذیر و تحریک طلب هستند و اغلب به محرک های کوچک با فوران های خشم نامعقول پاسخ می دهند.

روابط بین فردی آنها پرتلاطم بوده و با نارضایتی همراه است و معمولا نسبت به اضطراب جدایی آسیب پذیر هستند.آنها زمانی در جستجوی درمان هستند که در مورد قطع یک رابطه شدیدا نگران باشند.

اصطلاح “اختلال شخصیت نمایشی” اخیرا ابداع شده است.در سرتاسر تاریخ این اختلال به عنوان “اختلال شخصیت هیستریک” شناخته میشد که ریشه در مفهوم هیستری داشت.هیستری پیشینه طولانی مدتی دارد که به بیش از 4000 سال میرسد.

افراد نمایشی خود را اجتماعی، دوست داشتنی، و مقبول دیگران می دانند و شروع روابط آنان اغلب خیلی جذاب به نظر می رسند.اما با ادامه روابط از جذابیت آنان کاسته و به تدریج معلوم می شود که به شدت پرتوقع بوده و نیاز مداومی به اطمینان بخشی از سوی دیگران دارند.