اختلال شخصیت اجتنابی

 

بیشتر مردم برای کاهش اضطراب یا در مواجهه با موقعیت ها و یا انتخاب های دشوار زندگی دست به اجتناب می زنند.این اختلال با اجتناب هیجانی و شناختی فراگیری مشخص می شود که حتی با وجود اینکه اهداف و آرزوهای فرد در اثر این اجتناب ها بی نتیجه می مانند باز هم ادامه دارد.

این افراد تمایل به جلب محبت، پذیرش و برقراری رابطه دوستانه با دیگران دارند.اغلب دوستان کمی داشته و از صمیمیت اندکی با دیگران برخوردارند.

تنهایی و اندوه و اضطراب مکرر آنها در روابط بین فردی با ترس از طرد شدن تداوم می یابد و موجب خودداری آنها از شروع کردن یا عمق بخشیدن به روابط میشود.

بسیاری از متخصصان معتقدند که اختلال شخصیت اجتنابی از نظر کیفی شکل بسیار شدید اضطراب اجتماعی فراگیر است.